[sc name=”reklam”]
[sc name=”reklam”]
Çocuk eğitiminde anne babalara yol gösterme amaçlı peygamberlerin çocuk eğitme yöntemlerini sizin için bir araya getirdik.
Çocuklar nasıl eğitilmeli?
Çocuklara dini eğitim nasıl verilmeli?
Çocuk eğitimi ile ilgili dikkat edilmesi gerekenler.
Peygamberlerin çocuk eğitiminden 30 Madde:
1- Peygamberler, çocuklarına söyledikleri şeyleri bizzat kendileri yaşayarak göstermişlerdir.
2- Çocukları yaşamın ve cennetin süsü olarak görmüşlerdir.
3- Çocukların başaramadıklarını değil, başardıklarını ön planda tutmuşlardır.
4- Çocukların Ahsen-i takvim kıvamını bozmamaya çaba göstermişlerdir.
5- Sözleri dinlenmediği zaman tatlı dil ve tebessümü eksik etmemişlerdir.
6- Dini sorumlulukları kademe kademe öğretmişlerdir.
7- Öğretmede orta seviyede ilerleme ve insanları sıkmadan ilerlemeye özen göstermişlerdir.
8- Kişinin kapasitesine uygun bir öğretim uygulamışlardır.
9- Kimseyi değiştirmeye çalışmayıp, insana değer vermişlerdir.
10- Soru-cevap yöntemini uygulamışlardır.
11- Yanlış bilgileri unutturup doğru olan bilgiyi kafaya yerleştirmek için akli ölçüleri kullanmışlardır.
12- Muhatap oldukları kişilere soru sormuşlar, böylelikle zeka seviyesine göre hareket etmişlerdir.
13- Örneklendirme ve mukayese tekniğini uygulamışlardır.
14- Anlattıkları şeyi, elinde bulunan malzeme ile yere çizerek göstermişlerdir.
15- Çocuklara karşı sevgilerini söz ve hitaplarla belirtmişlerdir.
16- Çocukların sorularına net ve somut cevaplar vermişlerdir.
17- Güzel isim verip, onları güzellikleriyle ön plana çıkarmışlardır.
18- Şaka yaparak öğretmeyi tercih etmişlerdir.
19- Oyunu çocukların dünyasında önemli bir yer olarak görmüşlerdir.
20- Eş seçiminin aynı zamanda ebeveyn seçiminde önemli olduğunu göz önünde bulundurmuşlardır.
21- Çocuklara hiçbir zaman kızmamış, bağırmamış ve dövememişlerdir.
22- Terbiye edicinin Allah (c.c) olduğunu bilip, çocukla Allah (c.c) arasına girmemişlerdir.
23- Çocukları hayatın merkezinde tutmuşlardır.
24- Kötülüğün nefsten olduğunu belirterek, kişiliği kötüden korumuşlardır.
25- Çocukların sahibi gibi değil Allah’ın emanet ettiklerinin şahidi olarak ebeveynlik yapmışlardır.
26- Ebeveynliğin büyük ve önemli bir kısmının dua olduğunu düşünmüşlerdir.
27- Çocuklarına kesinlikle beddua etmemişlerdir.
28- İsrafta bulunmayıp, çocuklarını helal giydirip helal olan şeylere teşvik etmişlerdir.
29- İletişimleri sevgi ve saygı merkezlidir.
30- Çocuklarına karşı sabır gösterip, her şeyin Allah’tan geldiğini göz önünde bulundurmuşlardır.
H.KubraTongar
[sc name=”reklam”]
Bir yanıt bırakın